De loodgieter weert en keert het water

Verteller: Hans Willms
Oosterparkbuurt

Loodgieter Willms bedacht zelf de spreuk 'de loodgieter weert en keert het water, ter rechter plaatse' en liet het in glas graveren boven een afbeelding van een ouderwetse loodgieter. De glasplaat vormde jarenlang de afscheiding tussen winkel en werkplaats. Nu heeft de plaat - wat ingekort - een ereplaats in het huis van zijn weduwe.

Feestelijke heropening Foto genomen in 1959,rechts staat de heer Willms senior,in het midden zijn vrouw en links een vriend.DE winkel werd na verbouwing geopend De heer Willms senior (rechts), zijn vrouw en links een vriend in 1959. De winkel werd na verbouwing heropend.

Feestelijke heropening Foto genomen in 1959,rechts staat de heer Willms senior,in het midden zijn vrouw en links een vriend.DE winkel werd na verbouwing geopend De heer Willms senior (rechts), zijn vrouw en links een vriend in 1959. De winkel werd na verbouwing heropend. Door: Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden

Loodgieter Willms senior begon op Kastanjeplein 7 in 1958 een eigen bedrijf, hij woonde met zijn jonge gezin bij zijn moeder in en de helft van de woning werd opgeofferd voor de winkel. Gelukkig kwam vrij snel de drogisterij op nummer 9 vrij en kon daar de winkel gevestigd worden. Tot spijt van de drogist en de loodgieter werd de Gaper aan de gevel gepikt voordat de verhuizing een feit was.

Mevrouw Willms ziet het nog zo voor zich: haar man op de fiets, lood en koperen buizen om zijn nek gehangen en met een hand een wc-pot balancerend op de bagagedrager. Geld was er nauwelijks om het bedrijf te starten, er werd geld geleend van oma, die als weduwe van een politieagent eens per kwartaal pensioen kreeg. Om aan klanten te komen, nam men telefoon.

De 1e klant uit de buurt was mevrouw Arens, zij is nog steeds klant. Het was een geluk dat een nicht van de familie een huis kocht op de Hogeweg dat helemaal verbouwd moest worden, dat was de eerste grote klus. Langzamerhand begon de zaak te lopen, er kon een 2e hands busje aangeschaft worden. Toen kwam het aardgas; iedereen moest overschakelen van kolen naar gas. Mensen kregen 75 gulden van het gasbedrijf als ze hun kachel inruilden en ook voor kooktoestellen en geisers waren er toeslagen. In 1965 moest er personeel aangenomen worden om al het werk aan te kunnen, op een gegeven moment was er 18 man personeel en werd er een werkplaats in de Vrolikstraat gehuurd en ook nog een aparte keukenwinkel.

Mevrouw Willms herinnert zich een weekend waarin ze 54 gaskachels verkocht, die kosten ongeveer 250 gulden per stuk; het was een enorme som geld. Er kwam ook een hoop administratie bij te pas vanwege de inruilpremie die de klanten bij het GEB (Gemeente Energie Bedrijf) moesten aanvragen. Op 31 januari 1966 schreef mevrouw tot 1 uur 's nachts kwitanties uit, een paar uur later begonnen de weeën, haar 4e zoon werd geboren. "Frank is het aardgaskind".

Alle rechten voorbehouden

10555 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

De glasplaat zit nu in de woning van mevrouw Willms. .<br />Foto: familie Willms - 2008

De glasplaat zit nu in de woning van mevrouw Willms. .
Foto: familie Willms - 2008

Alle rechten voorbehouden
 Foto genomen in september 2008 Hans Willms en zijn moeder in de winkel, september 2008.

Foto genomen in september 2008 Hans Willms en zijn moeder in de winkel, september 2008. Door: Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden
Kastanjeplein 09 - De tekst spreekt voor zich. Jammer - 2012 .<br />Foto: Jo Haen ©

Kastanjeplein 09 - De tekst spreekt voor zich. Jammer - 2012 .
Foto: Jo Haen ©

Alle rechten voorbehouden

9 reacties

Voeg je reactie toe
Rob Beekman

oud personeeel

Beste Hans en Frank, Ik hoop dat jullie kunnen gaan rentenieren! Ik heb maar een jaar met jullie gewerkt maar wel met plezier. Ik wens jullie een goede tijd tegemoet. Groet van uit Ravenswoud Friesland

Hans Willms

Re: De auto van Willms

De auto van Willms:
Onlangs vond ik een foto die hoort bij mijn reactie van 19-12-2010 Het betreft de auto die mijn vader als voorzitter van de vakantieschool van de Sint Bonifatius leende van Willms om spullen voor het jaarlijkse zomerkamp naar Muiderberg te brengen.
Daarbij zijn ze gecrashed en in een sloot beland. Later hebben de mannen dit ongeluk nog eens met deze auto op een komische wijze nagespeeld en gefilmd. Jammer genoeg heb ik geen idee of van dat filmpje nog een exemplaar bestaat.
Hier staat de auto geparkeerd voor de Gruyter op de hoek van de Beukenweg / Populierenweg.
Deze foto stuur ik hierbij mee.
Met vriendelijke groet,
Huub Schouten

Beste heer Schouten,

bedankt voor de toevoeging van de foto mn moeder kon zich vaag nog iets van het verhaal herinneren.

gr Hans Willms

Huub Schouten

De auto van Willms

Onlangs vond ik een foto die hoort bij mijn reactie van 19-12-2010 Het betreft de auto die mijn vader als voorzitter van de vakantieschool van de Sint Bonifatius leende van Willms om spullen voor het jaarlijkse zomerkamp naar Muiderberg te brengen.
Daarbij zijn ze gecrashed en in een sloot beland. Later hebben de mannen dit ongeluk nog eens met deze auto op een komische wijze nagespeeld en gefilmd. Jammer genoeg heb ik geen idee of van dat filmpje nog een exemplaar bestaat.
Hier staat de auto geparkeerd voor de Gruyter op de hoek van de Beukenweg / Populierenweg.
Deze foto stuur ik hierbij mee.

Met vriendelijke groet,
Huub Schouten

Auto van Willms .<br />Foto: Huub Schouten

Auto van Willms .
Foto: Huub Schouten

Alle rechten voorbehouden
Hans Willms

GESTOPT

geweldig leuk die reacties.
Ja tot mijn spijt zijn we ermee gestopt mn moeder werd te oud om in de winkel te staan en mijn jongste broer wilde niet meer loodgieteren.
Dus ben ik er ook mee gestopt.
mijn moeder woont nog naast de winkel en ik om de hoek in de 2e Oosterparkstraat.

Jo Haen - van Langen

Na 54 jaar stopt loodgieter Willms ermee.

Helaas stopt de loodgieter ermee. Vanmiddag kwam ik toevallig op het Kastanjeplein en las bijgaand bericht op het etalageraam.
Waar moeten we nu heen met onze verstoppingen ?

Hun antwoord is: DOE HET ZELF, zie links. (grapje JH)

Jo Haen

Kastanjeplein 09 - 2012 .Foto: Jo Haen ©

Kastanjeplein 09 - 2012 .Foto: Jo Haen ©

Alle rechten voorbehouden
Angelique van Hal

Gerard van Hal

De vriend op de foto hierboven is mijn vader. Ik bewaar goede herinneringen aan de zaterdagen dat mijn vader in de winkel kwam helpen en ik dan met mijn moeder aan het einde van de middag ook naar de winkel kwam. We mochten altijd jullie auto lenen, zodat we in het weekend een auto hadden. Ook in de zomervakanties gingen we dan met de eend naar Frankrijk.

We pasten wel eens op hond Whisky. Maar kan me ook jullie andere honden goed herinneren.

Een jaar of elf geleden heb ik 'oom' Edward denk ik nog gesproken toen ik in de auto meereed met een vriendin (zij woonde in de nieuwe panden op de hoek bij de 3e OP en Kastanjeweg) en je vader achter ons bleek te reden en iets te laat remde ;-)

Mijn vader is vorig jaar overleden. Ik heb dit artikel al eerder een keer gevonden en toen voor hem uitgeprint toen hij in het ziekenhuis lag. Hij vond het leuk om te lezen en grappig dat hij zomaar op internet stond. Ik hoop dat het goed met jullie gaat.

Huub Schouten

de auto's van Willms

Dag Hans,
De winkel van Wilmms herinner ik me nog goed, tegenover de kerk.
Vanuit die kerk had mijn vader contact met de heer Willms en als voorzitter van de vakantieschool leende mijn vader eens de auto van Willms, in mijn herinnering een Ford Taunus station. De geplande rit liep niet goed af en de auto belandde op zijn zij in een sloot. Ergens heb ik nog een foto van de beschadigde auto.
Daarna kwam er ter vervanging een blauw volksbusje.

In die tijd had ik de Laurentiusschool verwisseld voor de Martinusschool bij de Ceintuurbaan. Ik herinner me dat me dat een van de kinderen Willms daar ook naar toe ging en dat mevrouw Wilmms ons dan met de auto, een Peugeot 404?, daar naar toe bracht. Dit zal rond 1963-1964 zijn geweest.

In 1965 vertrok ons gezin uit de Vrolikstraat naar Noord en ben ik het contact met de buurt kwijtgeraakt. Leuk om op een site als dit weer herinneringen op te halen.

Rob Spel

Willms met de waterpomptang

Dag Hans,

Je zult je mij niet herinneren, maar ik woonde van 1979-1993 met mijn gezin aan het Oosterpark. Het pand was zo ongeveer een ruïne en, onervaren als ik was, dacht ik de verbouwing wel even voor een habbekrats te kunnen regelen bij een aannemer die in de eerste plaats een aannemer van mijn kleine budgetje bleek te zijn, een rasoplichter.
Uiteindelijk verschenen meneer en zijn trawanten al helemaal niet meer en we namen de zaken zelf ter hand. Dat wil zeggen: voor de cv, de keuken, de badkamer enz. kwamen mijn vrouw en ik voor professionele hulp al gauw bij jouw vader terecht. Ik was dol op die man! Altijd correct, altijd goed geluimd en vooral: een vakman! We hadden ook hele gesprekken. Ik werkte thuis als reclametekstschrijver, je vader vond dat interesant en stelde er wel eens vragen over. Op een dag bood ik hem, als een soort tegenprestatie voor al zijn gezwoeg in mijn huis, aan om een slogan voor zijn bedrijf te bedenken. OK, zei de oude Wilms.
In die tijd waren Ed en Willem Bever populair en ik verzon al gauw de kreet: "Daar heb je Willms met zijn waterpomptang". De prachtige, in glas gegraveerde spreuk had ik nooit gezien, en ik was dan ook nogal verbaasd dat je vader mijn slogan maar niks vond. Nu begrijp ik waarom.

Hartelijke groet,
Rob Spel

null

Mevr. Erna de Vries

Ik heb net het verhaal zitten lezen over de fam.willms en vond het heel leuk dit telezen want ik heb nog met Edward Willms gespeeld als kind.ik woone in de 3de oosterpark straat 199 1 hoog wij waren echte straat kinderen en s'avonds als we naar binnen moesten dan werd Edward door zijn vader en een paar politie mannen,vrienden van zijn vader naar binnen gehaald aan handen en voeten en hij maar tegenstribbelen.Wat is de tijd vlug gegaan,ik woon nu al 48 jaar in California en ben 50 jaar getrouwd maar het leuke is dat ik nog altijd aan Edward en die tijd terug denk ondanks dat we toch ook een vreselijke oorlog mee maakte.Leuk dat Edward zijn fam daar nog steeds woont.Hartelijke groeten van mevr.Erna Creutzburg-de Vries