Studentikoze grappen

Verteller: Frans Boom
James Wattstraat

De toenmalige directeur kon de grap wel waarderen.

Frans haalt herinneringen op in het Casa café, december 2009. Frans gefotografeerd in het casa restaurant, december 2009.

Frans haalt herinneringen op in het Casa café, december 2009. Frans gefotografeerd in het casa restaurant, december 2009. Door: Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden

In de Casa is dag en nacht een portier aanwezig. Toen Frans Boom er woonde, was dat de Friese mijnheer Reitsma. Als je je naam en de tijd waarop je gewekt wilde worden opschreef op een lijst die op de balie lag, verzorgde mijnheer Reitsma de wekservice met de woorden "M'n jong het is tijd". Natuurlijk waren er lolligerds die namen op de lijst plaatsten van mensen die helemaal niet gewekt wilden worden. Een andere streek die soms werd geleverd, was het met de brandslang van boven af mensen nat spuiten die bij zonnig weer in de vensterbanken gingen zitten (wat eigenlijk strikt verboden was).

Als je jarig was, kwamen er altijd mensen om twaalf uur 's nachts langs om je te feliciteren en de volgende dag kwam men opnieuw. Een medebewoner, Bob van Buren, had de gewoonte om de jarige te verblijden met een bos droogbloemen die hij van de balie pakte. De jarige moest die de volgende dag zelf terugbezorgen.

Dezelfde Bob heeft opzien gebaard door een keer tijdens het zomerseizoen een hoge vuilniscontainer vol te spuiten met water en badschuim, daarin plaats te nemen met badborstel en al en zich vervolgens te laten rondrijden, waarbij hij de hotelgasten uitnodigde om ook in bad te komen. De rit werd voltooid met een toertje in het politiebureau dat zich toen aan de overkant van de Casa bevond.

Officieel mocht er niets voor de ramen gehangen worden, maar op 1 april heeft er eens een grote poster gehangen met 'Te koop met Studenten'. De toenmalige directeur, Gradus van Nieuwkuyk, kon de grap wel waarderen. De eerste directeur, Max Welling, was veel rechtlijniger. Er zijn regelmatig conflicten met hem geweest, niet alleen over het ophangen van politieke boodschappen (Johnson moordenaar) maar ook over het plakken van een sticker met 'Artis moet blijven' op een lichtbak.

--------------------------------------

De verhalen over Casa 400 op een rijtje:

Casa Croeg en BC-hoek
Het Casa 400 gevoel
Eiland Casa
Bewoner van Casa Academica
Wonen aan de voorkant
De zomer in Casa
Watje, watje, wat doe je daar ?
Gouden jaren
This is a studenthouse
Studentikoze grappen
Marianne in de hotelwereld
Lichtreclame op het dak
Daar spreekt voorzitter Thomas
Dromen van het hotel
Stiekem in de kamers kijken
De tijd van grote conflicten was voorbij
De grote transformatie
Schone matrassen
Soep sin chili con carne
Kakkerlakken

Alle rechten voorbehouden

2245 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe