De middenstand in de Wetbuurt (6)

Van vlak na de oorlog tot ongeveer 1970

Wetbuurt
Von Guerickestraat  - 1966 .<br />Foto: Beeldbank Amsterdam

Von Guerickestraat - 1966 .
Foto: Beeldbank Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Mijn naam is Hans Pickhard. Ik ben geboren en getogen in de Fahrenheitstraat waar ik vanaf 1946 tot 1975 heb gewoond op drie adressen (nummer 67 huis, nummer 62 1 hoog en tenslotte nog een jaar of drie op nummer 11). Ik ben eens nagegaan welke winkeltjes er in de oude Wetbuurt waren. Huis aan huis is wat overdreven maar het scheelt niet eens zo heel veel. Mijn oude moeder van 93 heeft bijna 70 jaar in de buurt gewoond en haar heb ik mijn opsomming voorgelegd. De conclusie was dat er weinig of niets ontbreekt. We gaan weer verder.

----------------------------------

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.

IJs van Jamin vanuit een gemotoriseerde ijskar
In de Von Guerickestraat daar waar de Celsiusstraat erop uitkomt woonde meneer Maas. Hij verkocht ijs van Jamin vanuit een gemotoriseerde ijskar. Het ijs was een blok in vetvrij papier verpakt. Voor 10 cent kocht je een heerlijk stuk ijs. De duurdere variant had er chocolade omheen. Niet in de Wetbuurt maar toch vermeldenswaard is de winkel op de Von Liebigweg net om de hoek van de Von Guerickestraat. De Magneet heette deze zaak waar van alles wat werd verkocht. Een beetje speelgoed, wat huishoudelijke artikelen en papier. Een rommelachtig geheel. De eigenaar was meneer Ooievaar en Ooievaartje was in de buurt een begrip.

Naast zijn winkel verkocht hij patatfrites vanuit een raam dat als loket dienst deed. Hij was heel lang de enige patatfrites verkoper in de buurt. Het bakken gebeurde in een heel klein bakje en duurde altijd erg lang. Pas veel later opende bakker Veen een patatfrites zaak in de Torricellistraat.

Bakker Jaap de Groot in de Middelhofstraat
Naast al deze middenstanders die woonachtig waren in de Wetbuurt waren er nog meer mensen actief met verkoop bezig.
Uit Duivendrecht kwam elke dag met paard en wagen bakker Jaap de Groot. Hij ventte met brood van bakkerij de Hoop. Later zou hij een winkel openen in de Middelhofstraat.
Verder kwam elke dag melkboer Beukenboom, eveneens met paard en kar uit Duivendrecht. Zij hadden beiden hun vaste klantenkring.

Visboer Piet Blank
En een of twee keer per week kwam visboer Piet Blank om zijn waar aan de man te brengen. Hij probeerde altijd zoveel mogelijk zijn vis te verkopen want zijn vrouw weigerde de overgebleven vis te bakken. Hij was meestal ongeschoren en minder fris gekleed in een vies colbertje. Op een dag heeft mijn moeder daar iets van gezegd. Vanaf dat moment kwam hij altijd in een keurig gewassen werkjasje. Als hij luidkeels zijn waren aankondigde flapte zijn tong altijd helemaal naar buiten.

De 'zuurjood'
Op zondagochtend kwam regelmatig de ‘zuurjood’. Zo werd hij in de volksmond genoemd. De man verkocht Amsterdamse uien en zure bommen en had over klandizie niet te klagen.
‘s Winters kwam de mosselman. Dan werden er per emmer mosselen gekocht. Waarom weet ik niet maar in mijn herinnering was het altijd donker als hij kwam. ’s Avonds dus. Mogelijk dat hij overdag ergens anders ventte of een winkeltje dreef. Uiteraard moesten de door de vissers binnengebrachte mosselen snel worden uitgevent, want de elektrische diepvries en koelkast bestonden nog niet.

---------------------------------------------------

Verhaal 1 : Middenstand in de Wetbuurt (1)
Verhaal 2 : Middenstand in de Wetbuurt (2)
Verhaal 3 : Middenstand in de Wetbuurt (3)
Verhaal 4 : Middenstand in de Wetbuurt (4)
Verhaal 5 : Middenstand in de Wetbuurt (5)
Verhaal 6 : Middenstand in de Wetbuurt (6)

Alle rechten voorbehouden

2413 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

De melkwinkel van G.Hak in de Middelhoffstraat 4 - 1948 .<br />Foto: Beeldbank Amsterdam

De melkwinkel van G.Hak in de Middelhoffstraat 4 - 1948 .
Foto: Beeldbank Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

9 reacties

Voeg je reactie toe
Gé Baving

Haring van Piet Blank

Ik ben geboren op Fahrenheitsingel 30 en heb daar ongeveer 20 jaar gewoond. Wij woonden schuin boven de schoenenwinkel van Ruth. Die had het beste inbraakalarm dat je maar kunt bedenken: een vervaarlijke Duitse herder die luisterde naar de naam Hertha. Iedere dag als Piet Blank langskwam kreeg dat beest van Ruth een haring. Ik weet nog goed dat ik als kind daar best jaloers op was want bij ons zat dat er niet aan. Heel af en toe kreeg ik wel eens een zure bom van mijn moeder maar een haring dat was veel te duur. Net als iedereen bij ons in de straat hadden wij het niet breed, hoewel ik voor mijn gevoel nooit wat tekort ben gekomen.

Micha Blank

Piet Blank, de visboer

Beste Corrie Groen-Pickhard,

Bedankt voor uw reactie en gecondoleerd met uw moeder en broer.
Geen oude vis willen verkopen past wel in het plaatje wat ik van Tante Cor heb.  
Ik heb 'Kop en Schotel' gelezen en zal daar ook een reactie plaatsen. 

Hartelijke groeten,
Micha Blank

cornelia hovers kramps

mevr.

Ik kwam op twee jarige leeftijd in de Rozendaal str. te wonen , dat was de buurt die aan de wetbuurt grensde met die rode daken.M`n vriendin woonde in de wetbuurt hun agternaam was van Oostwaard en ze hadden `n melkwinkel.In onze straat woonde familie Vloeimans erkend iemand dit?

OP m`n 16de emigreerde onze familie naar Zuid Afrika in 1962

Corrie Groen- Pickhard

Piet Blank, de visboer

Beste Micha,

Ik zag zojuist je reactie op de rubriek Middenstand in de Wetbuurt. Het stukje is door mijn broer Hans Pickhard geschreven. Hij heeft gelukkig nog op tijd met onze moeder  de middenstand in de Wetbuurt doorgenomen. Mijn moeder en mijn broer zijn inmiddels overleden. Jammer dat hij je reactie niet meer kan lezen. Zelf heb ik ook een verhaal geschreven waarin je oud-oom voorkomt. n.l. "Kop en Schotel".  Mijn moeder was een trouwe klant van Piet  en hij vertelde haar eens dat zijn vrouw weigerde de vis die hij die dag over had gehouden te bakken. Ze wilde geen oude vis verkopen.

Micha Blank

Piet Blank, de visboer

Wat leuk om iets over mijn oudoom Piet Blank te lezen!

Hij heeft jarenlang met mijn overgrootouders en mijn oudtante Cor vis verkocht. Eerst met een kar langs de straten en later in een viswinkel in de Vrolikstraat.

Ze zijn helaas overleden toen ik nog een kind was, maar ik vond ze heel hartelijk en ik weet van mijn ouders dat Oom Piet heel mooi accordeon kon spelen.

Als iemand foto's heeft van hun viskar - al of niet in de Schagerlaan - of de winkel in de Vrolikstraat, hoor ik dat graag!

Ger joosten

De melkboer

Je had toch ook nog een melkboer op dr fizeaustraat zitten? Kranstauber of zoiets?

Henny Nanning-Bekebrede

Alle winkeltjes,

Wat leuk dat iemand dit allemaal heeft op geschreven. Ik denk dat ik heel veel van deze zaakjesw ben geweest. Mevrouw van Geene de vrouw van Frank, was naaister. Mijn zus Annie en ik droegen jurkjes die bij mevrouw van Geene werden gemaakt. Ik heb tot mijn 22 ste jaar op de Weesperzijde gewoond. Eerst op 295 en later op 287. Ook de eerste jaren van ons huwelijk woonden wij bij mijn ouders in. Met een kind onze Freddy verhuisde wij naar Fahrenheitstraat 14 daar werden nog een zoon Ronald en onze dochter Anita geboren. Naast de winkel van Janes van Geene. In 1969 zijn we naar Diemen verhuisd. Mijn vader heeft tot zijn dood op de Weesperzijde gewoond. Drie maanden na zijn dood werd mijn moeder in huis vreselijk mishandeld met een stilleto en een omwikkelde auto krik. Kennis van de beneden buurman had zin in een vrijpartij. En dacht dat hij mijn moeder van 89 jaar daar wel voor kon gebruiken. Ze is vreselijk mishandeld maar kon voordat hij toeslag nog wegkomen naar mijn broer Joop Bekebrede die tegeover het Trappetje naast Polderman woonde. Er was toen in Amsterdam nog nooit iemand zo zwaar mishandeld. Na twee en een halve maand OLVG is ze in de Open Hof terecht gekomen. Ze heeft nog ruim twee jaar geleefd maar altijd die vent achter zich gevoeld. Dit was echt een ramp. Huis moest verkocht en dat moest ze opeten heette dat toen. Vreselijk einde aan goede jaren. Mijn oudste broer voetbalde bij Jos en is op 25 jarige leeftijd overleden De vlaggen hingen in de Kruislaan bij Jos halfstok.
Mijn broer Joop heeft heel lang de witte strepen op het Josterrein getrokken. Ik ga stoppen maar heb met dit lezen een leuke ochtend gehad.

Marga Dijkema-Olijhoek

De schooltuintjes

Ik denk dat elk kind dat op de Van Riebeeckschool heeft gezeten zich nog wel de schooltuintjes kan herinneren van Meneer Veldkamp. Elk jaar weer wie de mooiste bloembol had!! Ik kan me ook nog herinneren dat er zomers elke week een meneer langs kwam met een kar met plantjes (zijn loods zat aan de Weesperzijde t.o. Café de Omval). Dan hadden we ook nog de schillenboer (zijn zoon Piet hielp hem wel eens, hij was een bekende motorcoureur). Op de Weesperzijde had je ook nog de kolenboer (naast het gemaal), hij woonde in de Reamurstraat? Dit was in de jaren '55 - '62.

Ria Evertse-Staartjes

Middenstand in de Wetbuurt

De ijsman die met een kar van Jamin voor de deur stond in de von Guerickestraat 105 was onze buurman en heette Mays en was een broer van de gebroeders Mays die in de Fahrenheitstraat hun petroleum bedoening hadden .Adrie Gabeler is eerst begonnen met een groente winkel in het pand van kruidenier Bosma die op de hoek Torricellistraat Celsiusstraat zat .