Lloyd Doesburg en Ajax

Rip

Rust zacht lieve Sylvia,loyd zal altijd n plek in onze hart hebben en jij nu ook ,

Ajax forever ! 

Hij maakte een grote indruk op mij, jonge wat was hij groot!!

Ik was toen net in de dertig, had mij verheugt om naar een oefenwedstrijd te gaan kijken tussen Bennekom en Vitesse. tijdens de warming-up stond er een grote neger in het doel bij Vitesse, ik vroeg aan omstanders wie die keeper was. het bleek Lloyd Doesburg te zijn, de man maakte een enorme indruk op mij, ik voelde een bepaalde trots over mij heen komen, ik kreeg het koud en warm tegelijk. Ik was tenslotte zelf een jongen van half Surinaamse afkomst. later toen Lloyd naar Ajax ging heb ik hem verschillende malen gevolgd en dacht aan die tijd dat ik hem kon aanraken maar het niet durfde tijden het oefenduel bij Bennekom. Nu baal ik ervan dat ik hem niet even heb aangeraakt, deze atleet van weleer met zijn, inderdaad katachtige duiken en zijn geschreeuw naar zijn medespelers als er iets niet goed ging. Lloyd ik hoop dat ik ooit een keer weer tegen kom, waar jij nu in ruste leeft, dan ga ik je zeker aanraken om dat gevoel weer terug te krijgen die ik toen kreeg toen ik je voor het eerst zag.!

Erwin

Net gekeken naar de reunie. Het ging over het kleurrijk elftal. Ik hoorde de naam van Loyd Doesburg en dacht meteen aan zijn atletische uitstraling en zijn katachtige duiken in het doel. Hij was groots, beter dan Menzo.

Carla Maurer

Mijn broer Rene Maurer was een hele goede vriend van Lloyd. Samen hebben zijn op dezelfde school gezeten en veel gevoetbald. Ook heeft René zijn zoon naar hem vernoemd.

Jay

7 juni 1989, ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Ik was weliswaar een jongetje van bijna 9 jaar oud, maar ik weet het nog goed dat ik op die woensdagmiddag de telefoon hoorde gaan, en mijn moeder opnam en te horen kreeg van mijn tante dat er een vliegtuig was neergestort in Suriname. Met allemaal voetballers. En dan op het journaal om 17:30 uur zie je dan de lijken in een rij liggen. Waarom toch?

janvisser1@planet.com

Als voetballiefhebber was dit ook voor mij een erg donkere dag.

taekovanderveen@hotmail.com

7 juni, een donkere dag voor de donkere voetballers van Nederland en voor het voetbal in het algemeen. Het verbaast me dat er bij dit verhaal zo weinig reacties staan, hoewel ik moet zeggen dat het inderdaad lijkt of deze gebeurtenis al zo vergeten lijkt. Cafe de Draver was indertijd een bekende plek voor jongeren in Oost. Er was discomuziek en inderdaad na overname veel Surinaams en Antiliaanse muziek. Ikzelf kwam er niet zo heel veel. Ik kwam in mijn jeugd (heel jong) bij cafe Watapanna op de Martelaarsgracht waar ik veel donkere jongens leerde kennen. Maar goed, dit ging dus eigenlijk over het verlies wat er toen is geleden, al die veelbelovende jongens die gemist werden en worden. Voorzover ik weet is er nog elk jaar een herdenking. Misschien moeten we er toch weer eens langs als het zover is. Groetjes