Oost Slaapcomfort Sinds 1935, al 80 jaar een begrip in Oost

De missie is om de klanten beter te laten slapen

Verteller: OOST-Slaapcomfort-1941 Eric Mostert
Zeeburgerpad, Oostelijk Havengebied

Op 1 maart 2015 bestond OOST Slaapcomfort aan het Zeeburgerpad 80-85 precies 80 jaar. Een geweldige prestatie. De huidige eigenaar/directeur Eric Mostert, kleinzoon van de oprichter Marinus (Rinus) Hendrikus Mostert †, kan terecht trots zijn.

OOST-Slaapcomfort-1941 .<br />Foto: Eric Mostert

OOST-Slaapcomfort-1941 .
Foto: Eric Mostert

Alle rechten voorbehouden

In de jaren 20 van de vorige eeuw begon M.H. (Rinus) Mostert samen met C. van Oosterom een electrische smederij in de Huidenstraat. Ze maakten o.a. hekwerken en ledikanten onder de naam AmLeFa (Amsterdamse Ledikanten Fabriek). Het bedrijf groeide en kwam uiteindelijk in de crisisjaren op het Zeeburgerpad 59 terecht.

Lot uit de loterij
Helaas trof de crisis ook deze onderneming en moest het faillissement worden aangevraagd.
Maar zus Map Mostert was letterlijk een ‘lot uit de loterij.’ Ze won een prijs van ƒ 1000,-- en samen met haar broer Rinus besloten ze een matrassenfabriek te beginnen op het Zeeburgerpad 60. De oprichtingsdatum was 1 maart 1935 en dat was het begin van Ledikanten en Matrassenfabriek OOST, waar matrassen en ledikanten werden geproduceerd.

Verhuizing naar de Celebesstraat
In de 2e Wereldoorlog werden alle gebouwen op het Zeeburgerpad door de Duitsers gesloopt omdat ze in het schootsveld van de IJhaven stonden. Noodgedwongen verhuisde men naar de Celebesstraat 78-79. Er was toen ook een chronisch tekort aan productiegrondstoffen en daardoor kon er maar moeizaam geproduceerd worden. En bij gebrek aan geld was er v.n.l. ruilhandel.

OOST-Slaapcomfort-Historie-Geschiedenis .<br />Foto: Eric Mostert

OOST-Slaapcomfort-Historie-Geschiedenis .
Foto: Eric Mostert

Alle rechten voorbehouden

Na de oorlog ging het gelukkig weer snel bergopwaarts. In 1959 trad Ruud, zoon van M.H. Mostert, bij zijn vader in dienst terwijl Rinus voor zijn andere zoon Hans Mostert, Eastborn (‘in Oost geboren’) in Vroomshoop oprichtte.

Ruimtegebrek
Helaas overleed de heer Mostert sr. vrij plotseling in 1964 waardoor zoon Ruud er alleen voor kwam te staan. Maar door keihard werken en door ervaringen met zijn broer Hans van Eastborn uit te wisselen wist hij van Ledikanten- en Matrassenfabriek OOST een succes te maken, ondanks een grote brand in 1968 in het pand in de Celebesstraat. Door ruimtegebrek moest er in 1972 weer verhuisd worden en kwam men weer op het Zeeburgerpad terecht, maar nu op nrs.80-85, alwaar het bedrijf tot op heden nog steeds is gevestigd.

OOST-Slaapcomfort-Zeeburgerpad-jaren-80 .<br />Foto: Eric Mostert

OOST-Slaapcomfort-Zeeburgerpad-jaren-80 .
Foto: Eric Mostert

Alle rechten voorbehouden

Op 50-jarige leeftijd, in 1987, verkocht Ruud, de vader van Eric, de fabriek, al bleef hij aan als adviseur en huisbaas. In 1992 verhuisde de productie naar Almere en ging verder onder de naam Drakacel en werd later verkocht. Het pand en de naam OOST op het Zeeburgerpad bleven in handen van de familie Mostert bestaan, maar nu als winkel maar ook als toeleverancier aan hotels en medische instellingen.

Day 4, een topproduct
De bekendste matras die OOST op de markt bracht was de Day 4, ontwikkeld door Ruud. Die matras bestaat uit vier verschillende lagen. Na een goede beoordeling in de consumentengids steeg de verkoop in Nederland enorm. Het was en is een topproduct onder de polyether matrassen. Zoon Eric, eerst werkzaam in de horeca, nam het bedrijf in 1993 over.

Ik kreeg van hem een rondleiding door het immense pand en was onder de indruk van de omvang ervan en de vele prachtige bedden/matrassen/dekbedden in de showrooms. De produkten zijn alle van de hoogste kwaliteit met merken als Auping, Pullman, Drakacel, Hastens enz. en uiteraard Eastborn en DAY 4 NIGHT. Het duurste bed dat ik zag kost bijna € 80.000,- ! Als je daar niet uitgeslapen op wakker wordt… weet ik het ook niet meer. Maar ook voor een betaalbaar bedof matras kun je bij OOST terecht.

Trots laat hij me ook 3 kussens zien met daarop de namen van de oprichter M.H. Mostert en zijn 2 zoons Ruud en Hans geborduurd.

Zeeburgerpad 80-81 Eric Mostert - 2015 .<br />Foto: Jo Haen

Zeeburgerpad 80-81 Eric Mostert - 2015 .
Foto: Jo Haen

Alle rechten voorbehouden

Aupingfiliaal en OOST Outlet
Naast de zaak op het Zeeburgerpad heeft OOST Slaapcomfort een Aupingfiliaal in de van Boshuizenstraat en een OOST Outlet in Amstelveen in winkelcentrum Bankrashof . En een eigen besteldienst. Een must voor een snelle en perfecte service.

OOST Slaapcomfort is en blijft een echt Amsterdams ‘no nonsense’ bedrijf met een levensgrote foto van de Westertoren in een van de showrooms. En met in de entreehal 2 wanden vol wekkers (1100 stuks) als symbool van OOST Slaapcomfort Sinds 1935. Wakker blijven en keihard werken. Slapend rijk worden is er niet bij. Dat is alleen voor de klanten.

----------------------------------------

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de collage en de collage wordt vergroot weergegeven.

Alle rechten voorbehouden

2197 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Zeeburgerpad 80-81 OOST Slaapcomfort - 2015 .<br />Foto's: Jo Haen

Zeeburgerpad 80-81 OOST Slaapcomfort - 2015 .
Foto's: Jo Haen

Alle rechten voorbehouden

7 reacties

Voeg je reactie toe
Eric Mostert

Re: Matrassen fabriek oost Eric Mostert

hans vd sluijs:
Beste mijnheer Mostert
Ik zal in de loop van de week of anders begin volgende week even contact met u opnemen
waarschijnlijk kan ik u dan vertellen wanneer mijn zoon gelegenheid heeft mij naar Amsterdam te rijden.
Daar ik inmiddels al 33 jaar in Almere woon is het niet mogelijk om zomaar even bij u op bezoek te komen.
Het is inmiddels denk ik al 25 jaar geleden dat ik in de fabriek ben geweest.
De laatsten maal dat ik er was stonden er meen ik 2 of 3 matrassen naai tafels aan het begin van de werplaats
En aan 1 van deze tafels stond meen ik Dik nog te werken ik weet niet zeker of Gerrit er ook nog was
Dik woonde meen ik indertijd vlak bij de winkel in de Celebesstraat .
Ome Hein kende ik redelijk goed omdat ik vaak met hem meeging met de vrachtwagen .
Ik kan het mis hebben meneer Mostert maar ik meen te zien dat u heel sterk lijkt op de oude baas van vroeger , dus uw opa.
Maar zoals ik schreef ik neem eerdaags even contact met u op
m.v.g hans

Beste Hans, Dat zou ik heel erg leuk vinden. Het is er nog niet van gekomen, maar wellicht lukt het binnenkort. Graag vooraf even een telefoontje zodat ik zeker weet dat ik aanwezig ben. 0206929151

hans vd sluijs

Matrassen fabriek oost Eric Mostert

Beste mijnheer Mostert
Ik zal in de loop van de week of anders begin volgende week even contact met u opnemen
waarschijnlijk kan ik u dan vertellen wanneer mijn zoon gelegenheid heeft mij naar Amsterdam te rijden.
Daar ik inmiddels al 33 jaar in Almere woon is het niet mogelijk om zomaar even bij u op bezoek te komen.
Het is inmiddels denk ik al 25 jaar geleden dat ik in de fabriek ben geweest.
De laatsten maal dat ik er was stonden er meen ik 2 of 3 matrassen naai tafels aan het begin van de werplaats
En aan 1 van deze tafels stond meen ik Dik nog te werken ik weet niet zeker of Gerrit er ook nog was
Dik woonde meen ik indertijd vlak bij de winkel in de Celebesstraat .
Ome Hein kende ik redelijk goed omdat ik vaak met hem meeging met de vrachtwagen .
Ik kan het mis hebben meneer Mostert maar ik meen te zien dat u heel sterk lijkt op de oude baas van vroeger , dus uw opa.
Maar zoals ik schreef ik neem eerdaags even contact met u op
m.v.g hans

Eric Mostert

Re: Re: Re: mijn herrinnering aan matrassen fabriek oost en de heren mosterd

Beste Hans,

Bedankt voor je toelichting!

Ik zou het leuk vinden om je te ontmoeten en wil je uitnodigen op het Zeeburgerpad 80-85.
Ik ben bereikbaar onder 6929151 maar kan ook naar je toekomen.

Groet,

Eric Mostert

beste eric
ik denk dat jij het was die geboren werd in de tijd waarover ik schreef
ik kan mij nog herinneren dat jou vader trakteerde op koffie met gebak voor al het personeel
ik kwam als kind veel in de fabriek en dat mocht van jou opa en vader ook ging ik vaak mee met de wagen om matrassen af te leveren aan de winkels
ook nam jou vader mij wel mee als hij naar vroomshoop ging en later toen ik bij hun werkte heb ik altijd bepaalde voorrechten gehouden vanwege de band die ik als kind met je vader en je opa had
opa mosterd was een fijne man waarbij veel kon ,maar hij kon ook heel erg nors zijn en streng

hans

Re: Re: mijn herrinnering aan matrassen fabriek oost en de heren mosterd

Eric Mostert:
hans:zoals ik wel eens eerder hier heb verteld woonde ik in de jaren 60/70 op de insulindeweg nr 25 hhet blok huizen staat er nog steeds alleen hebben ze hem enkele jaren terug een kleurtje gegeven grgrgr bruin pppfff gewoon bruin en echt een poe eeehh rotkluer bruinmaar goed daar gaat het niet over want dat is alleen even een uiting van ergenis dat mooie blok huizen aangedaannee het gaat er om dat aan de overkant had je een bakkerij zitten en daarnaast was een poortje en dat poortje gaf toegang tot een wat vroeger ooit geweest was een binnentuinzei het niet dat die binnentuin helemaal volgebouwd was met een soort loodsen en een fabrieksgebouwde matrassen fabriek oost inmiddels al jaren terug verhuist naar het zeeburgerpad in dat stukje lings van de brug aan het einde van de molukkenstraatmaar goed die fabriek zat dus indertijd in die gebouwen van de binnentuinen die fabriek die liep helemaal door de bebouwing van de celebesstraattot welk nummer hij doorliep dat weet ik niet meer en ik kan ook niet even snel kijken want ik woon daar niet meer in de buurtmaar goed als je dus vanaf de insulindeweg de celebesstraat in liep dan ad je het eerste blok huizen en middenin zat een loods en daar was ook een afdeling van matrassefabriek oost maar helemaal doorlopende naar de hoek daar zat de sogenaamde showroom en daar stonden de produkten die gemaakt werden in de fabriek opgesteldze hadden trouwens en dat even ter side ook een vesteging ofwel grote fabriek in vroomshoop alwaar ik vaak als kind mee naar toe mocht met ome heid de oude maar heel aardige en fijne chaufer van de fabriekde man reed rond in een in die tijd bijna nieuwe opel blitch met laadbak en die was zo hoog dat een 2 meter matras rechtop kon staan dus eigenlijk gewoon een bak aangepast aan het volume van de produkten.zoals gezegt dit tersidezoals ik al zei als kind kwam ik veel in die fabriek want als die grote vrachtwagen (van ik meen de firma rektices het waren altijd hele grote hoge trailers vaak met een vel gele kleur )met schuimrubber en ploiéter binnen kwam dan was er wat te doen in de buurt en enkele kinderen die er vlak bij woonden kwamen dan helpen met het lossen van die wagen zoals ik dus ookde polieter die wogen niets en waren alleen onhandig met lopen je nam er 1 op je bult en gaan met die banaan naar het magazein dus het poortje door en dan lings de lange loods in en daar lagen honderde polietrs in diverse maten en dikte allemaal uitgesorteerd opgeslagenbij elke soort en maat en dikte zat er een bord op de stelling zodat je kon zien waar je de door jou gebrachte nieuwe voorraad neer kon leggen zodat het fabriekspersoneel ze later makkelijk kon pakkende eigenaar van de fabriek was meneer mosterd een wat oudere soms nukkige maar vaak gezelige man van indertijd een jaar of 60 die samen met zijn zoon en dat was ruud mosterd de zaak runderuud werd door de jeugd ome ruud genoemd want ja in die tijd leefde wij bijna iedere buurman kennes en aanverwante was ome en tante enz dus ook ruud werd gebombardeerd als ome ruud en geloof mij hij gedroeg zich ook als een echte omeje kon met hem lachen maar ook bij hem huilen en je kreeg snoep en limonade indertijd een lekkernij want het ware de beruchte plofflessen van exotathuis kreeg je dat niet want ja te duur he armoede troef maar ome ruud en meneer mosterd die bedeelde ons kinderen rijkelijkals beloning voor onze onvoorwaardelijke hulp bij het lossen der wagensin de fabriek werkte aan de matrassentafel ome dik en ome arie en ome kees en aan de naaimachiene zat ria een meisje van een jaar of 25 30 met in oog het andere was een glase die ze er bij het koffie drinken op ons verzoek uithaalde en naast haar koffie op een bordje lagen ja er waren natuurlijk veel meer mensen zoals arie die maakte de stale veren in de ubica matrasen voor het binnen werk van de binnenverings matrassenen dan had je hans dat was een jonge met zoals wij dat tegenwoordig zouden noemen een jonge met een verstandelijke beperking maar wel 1 die heel hard werkte aan de kapokvulmachiene en die altijd goede zin had en nooit iets te veel vonden ja zo waren er dus vele mensen daar ik denk wel en stuk of 20 25 in die tijden zo bn ik eigenlijk voor vandaag even aan het einde gekomen van het eerste verhaal over matrassenfabriek oost van de fam mosterd aan de insulindeweg/celebesstraatik zal het verhaal later nog vervolgen en proberen een beeld te schetsen van het leven van een jonge amsterdammer zijn jeugd en de dingen die hem bezig hieldenals iemand nog fotos van de fabriek heeft dan zou ik die graag ontvangen zodat die eventueel mijn verhaal kunnen versterken en in beeld kunnen brengenlater meer en voorzover bedankt voor uw aandacht als u het tot hier op hebt kunnen brengenmvghans m vd sluijs
Erg leuk Hans! Bedankt voor het delen van deze mooie herinnering
Eric Mostert (zoon van Ruud Mostert)

beste eric
ik denk dat jij het was die geboren werd in de tijd waarover ik schreef
ik kan mij nog herinneren dat jou vader trakteerde op koffie met gebak voor al het personeel
ik kwam als kind veel in de fabriek en dat mocht van jou opa en vader ook ging ik vaak mee met de wagen om matrassen af te leveren aan de winkels
ook nam jou vader mij wel mee als hij naar vroomshoop ging en later toen ik bij hun werkte heb ik altijd bepaalde voorrechten gehouden vanwege de band die ik als kind met je vader en je opa had
opa mosterd was een fijne man waarbij veel kon ,maar hij kon ook heel erg nors zijn en streng

Eric Mostert

Re: mijn herrinnering aan matrassen fabriek oost en de heren mosterd

hans:
zoals ik wel eens eerder hier heb verteld woonde ik in de jaren 60/70 op de insulindeweg nr 25 h
het blok huizen staat er nog steeds alleen hebben ze hem enkele jaren terug een kleurtje gegeven grgrgr bruin pppfff gewoon bruin en echt een poe eeehh rotkluer bruin
maar goed daar gaat het niet over want dat is alleen even een uiting van ergenis dat mooie blok huizen aangedaan
nee het gaat er om dat aan de overkant had je een bakkerij zitten en daarnaast was een poortje en dat poortje gaf toegang tot een wat vroeger ooit geweest was een binnentuin
zei het niet dat die binnentuin helemaal volgebouwd was met een soort loodsen en een fabrieksgebouw
de matrassen fabriek oost inmiddels al jaren terug verhuist naar het zeeburgerpad in dat stukje lings van de brug aan het einde van de molukkenstraat
maar goed die fabriek zat dus indertijd in die gebouwen van de binnentuin
en die fabriek die liep helemaal door de bebouwing van de celebesstraat
tot welk nummer hij doorliep dat weet ik niet meer en ik kan ook niet even snel kijken want ik woon daar niet meer in de buurt
maar goed als je dus vanaf de insulindeweg de celebesstraat in liep dan ad je het eerste blok huizen en middenin zat een loods en daar was ook een afdeling van matrassefabriek oost maar helemaal doorlopende naar de hoek daar zat de sogenaamde showroom en daar stonden de produkten die gemaakt werden in de fabriek opgesteld
ze hadden trouwens en dat even ter side ook een vesteging ofwel grote fabriek in vroomshoop alwaar ik vaak als kind mee naar toe mocht met ome heid de oude maar heel aardige en fijne chaufer van de fabriek
de man reed rond in een in die tijd bijna nieuwe opel blitch met laadbak en die was zo hoog dat een 2 meter matras rechtop kon staan dus eigenlijk gewoon een bak aangepast aan het volume van de produkten.
zoals gezegt dit terside
zoals ik al zei als kind kwam ik veel in die fabriek want als die grote vrachtwagen (van ik meen de firma rektices het waren altijd hele grote hoge trailers vaak met een vel gele kleur )met schuimrubber en ploiéter binnen kwam dan was er wat te doen in de buurt en enkele kinderen die er vlak bij woonden kwamen dan helpen met het lossen van die wagen zoals ik dus ook
de polieter die wogen niets en waren alleen onhandig met lopen je nam er 1 op je bult en gaan met die banaan naar het magazein dus het poortje door en dan lings de lange loods in en daar lagen honderde polietrs in diverse maten en dikte allemaal uitgesorteerd opgeslagen
bij elke soort en maat en dikte zat er een bord op de stelling zodat je kon zien waar je de door jou gebrachte nieuwe voorraad neer kon leggen zodat het fabriekspersoneel ze later makkelijk kon pakken
de eigenaar van de fabriek was meneer mosterd een wat oudere soms nukkige maar vaak gezelige man van indertijd een jaar of 60 die samen met zijn zoon en dat was ruud mosterd de zaak runde
ruud werd door de jeugd ome ruud genoemd want ja in die tijd leefde wij bijna iedere buurman kennes en aanverwante was ome en tante enz dus ook ruud werd gebombardeerd als ome ruud en geloof mij hij gedroeg zich ook als een echte ome
je kon met hem lachen maar ook bij hem huilen en je kreeg snoep en limonade indertijd een lekkernij want het ware de beruchte plofflessen van exota
thuis kreeg je dat niet want ja te duur he armoede troef maar ome ruud en meneer mosterd die bedeelde ons kinderen rijkelijk
als beloning voor onze onvoorwaardelijke hulp bij het lossen der wagens
in de fabriek werkte aan de matrassentafel ome dik en ome arie en ome kees en aan de naaimachiene zat ria een meisje van een jaar of 25 30 met in oog het andere was een glase die ze er bij het koffie drinken op ons verzoek uithaalde en naast haar koffie op een bordje lag
en ja er waren natuurlijk veel meer mensen zoals arie die maakte de stale veren in de ubica matrasen voor het binnen werk van de binnenverings matrassen
en dan had je hans dat was een jonge met zoals wij dat tegenwoordig zouden noemen een jonge met een verstandelijke beperking maar wel 1 die heel hard werkte aan de kapokvulmachiene en die altijd goede zin had en nooit iets te veel vond
en ja zo waren er dus vele mensen daar ik denk wel en stuk of 20 25 in die tijd
en zo bn ik eigenlijk voor vandaag even aan het einde gekomen van het eerste verhaal over matrassenfabriek oost van de fam mosterd aan de insulindeweg/celebesstraat
ik zal het verhaal later nog vervolgen en proberen een beeld te schetsen van het leven van een jonge amsterdammer zijn jeugd en de dingen die hem bezig hielden
als iemand nog fotos van de fabriek heeft dan zou ik die graag ontvangen zodat die eventueel mijn verhaal kunnen versterken en in beeld kunnen brengen
later meer en voorzover bedankt voor uw aandacht als u het tot hier op hebt kunnen brengen
mvg
hans m vd sluijs

Erg leuk Hans! Bedankt voor het delen van deze mooie herinnering
Eric Mostert (zoon van Ruud Mostert)

hans

mijn herrinnering aan matrassen fabriek oost en de heren mosterd

zoals ik wel eens eerder hier heb verteld woonde ik in de jaren 60/70 op de insulindeweg nr 25 h
het blok huizen staat er nog steeds alleen hebben ze hem enkele jaren terug een kleurtje gegeven grgrgr bruin pppfff gewoon bruin en echt een poe eeehh rotkluer bruin
maar goed daar gaat het niet over want dat is alleen even een uiting van ergenis dat mooie blok huizen aangedaan

nee het gaat er om dat aan de overkant had je een bakkerij zitten en daarnaast was een poortje en dat poortje gaf toegang tot een wat vroeger ooit geweest was een binnentuin
zei het niet dat die binnentuin helemaal volgebouwd was met een soort loodsen en een fabrieksgebouw
de matrassen fabriek oost inmiddels al jaren terug verhuist naar het zeeburgerpad in dat stukje lings van de brug aan het einde van de molukkenstraat
maar goed die fabriek zat dus indertijd in die gebouwen van de binnentuin
en die fabriek die liep helemaal door de bebouwing van de celebesstraat

tot welk nummer hij doorliep dat weet ik niet meer en ik kan ook niet even snel kijken want ik woon daar niet meer in de buurt
maar goed als je dus vanaf de insulindeweg de celebesstraat in liep dan ad je het eerste blok huizen en middenin zat een loods en daar was ook een afdeling van matrassefabriek oost maar helemaal doorlopende naar de hoek daar zat de sogenaamde showroom en daar stonden de produkten die gemaakt werden in de fabriek opgesteld
ze hadden trouwens en dat even ter side ook een vesteging ofwel grote fabriek in vroomshoop alwaar ik vaak als kind mee naar toe mocht met ome heid de oude maar heel aardige en fijne chaufer van de fabriek
de man reed rond in een in die tijd bijna nieuwe opel blitch met laadbak en die was zo hoog dat een 2 meter matras rechtop kon staan dus eigenlijk gewoon een bak aangepast aan het volume van de produkten.
zoals gezegt dit terside

zoals ik al zei als kind kwam ik veel in die fabriek want als die grote vrachtwagen (van ik meen de firma rektices het waren altijd hele grote hoge trailers vaak met een vel gele kleur )met schuimrubber en ploiéter binnen kwam dan was er wat te doen in de buurt en enkele kinderen die er vlak bij woonden kwamen dan helpen met het lossen van die wagen zoals ik dus ook
de polieter die wogen niets en waren alleen onhandig met lopen je nam er 1 op je bult en gaan met die banaan naar het magazein dus het poortje door en dan lings de lange loods in en daar lagen honderde polietrs in diverse maten en dikte allemaal uitgesorteerd opgeslagen
bij elke soort en maat en dikte zat er een bord op de stelling zodat je kon zien waar je de door jou gebrachte nieuwe voorraad neer kon leggen zodat het fabriekspersoneel ze later makkelijk kon pakken
de eigenaar van de fabriek was meneer mosterd een wat oudere soms nukkige maar vaak gezelige man van indertijd een jaar of 60 die samen met zijn zoon en dat was ruud mosterd de zaak runde
ruud werd door de jeugd ome ruud genoemd want ja in die tijd leefde wij bijna iedere buurman kennes en aanverwante was ome en tante enz dus ook ruud werd gebombardeerd als ome ruud en geloof mij hij gedroeg zich ook als een echte ome
je kon met hem lachen maar ook bij hem huilen en je kreeg snoep en limonade indertijd een lekkernij want het ware de beruchte plofflessen van exota
thuis kreeg je dat niet want ja te duur he armoede troef maar ome ruud en meneer mosterd die bedeelde ons kinderen rijkelijk
als beloning voor onze onvoorwaardelijke hulp bij het lossen der wagens
in de fabriek werkte aan de matrassentafel ome dik en ome arie en ome kees en aan de naaimachiene zat ria een meisje van een jaar of 25 30 met in oog het andere was een glase die ze er bij het koffie drinken op ons verzoek uithaalde en naast haar koffie op een bordje lag
en ja er waren natuurlijk veel meer mensen zoals arie die maakte de stale veren in de ubica matrasen voor het binnen werk van de binnenverings matrassen
en dan had je hans dat was een jonge met zoals wij dat tegenwoordig zouden noemen een jonge met een verstandelijke beperking maar wel 1 die heel hard werkte aan de kapokvulmachiene en die altijd goede zin had en nooit iets te veel vond
en ja zo waren er dus vele mensen daar ik denk wel en stuk of 20 25 in die tijd
en zo bn ik eigenlijk voor vandaag even aan het einde gekomen van het eerste verhaal over matrassenfabriek oost van de fam mosterd aan de insulindeweg/celebesstraat
ik zal het verhaal later nog vervolgen en proberen een beeld te schetsen van het leven van een jonge amsterdammer zijn jeugd en de dingen die hem bezig hielden
als iemand nog fotos van de fabriek heeft dan zou ik die graag ontvangen zodat die eventueel mijn verhaal kunnen versterken en in beeld kunnen brengen
later meer en voorzover bedankt voor uw aandacht als u het tot hier op hebt kunnen brengen
mvg
hans m vd sluijs

Ilone

Eric Mostert

WAUW, de 2de van links boven lijkt sprekend op Eric Mostert in zn jongere jaren.