Liesbeth Massolt
Mijn opa en oma (Wiebe Massolt en Truus Gijselaar) hebben altijd in Amsterdam gewoond en daarvan vele jaren in de Krugerstraat 16, begane grond in Oost, de Transvaalbuurt. Het waren de ouders van mijn vader. En mijn vader Frits heeft er als kind ook al gewoond met zijn twee zusjes, Truusje en Sineke.
En later kwam ik er regelmatig met mijn ouders en zus op visite. De brievenbus, de deurknop en de bel van koper waren altijd glimmend gepoetst.
Als je binnenkwam, kwam de lucht van sigarenrook je al tegemoet, want mijn opa rookte die. ( En als ze bij ons op visite waren, rook ik dat ook al buiten als ik uit school kwam: 'Oh, opa & oma zijn er'
) En soms rookte hij ook een pijp of later sigaretten. In die tijd was dat nog allemaal 'normaal ' Ik weet nog goed als we op verjaardagsvisite kwamen, de glaasjes met sigaretten stonden uitnodigend gewoon op tafel! De visite zat zij aan zij in een grote kring rondom in de kamer, er was koffie met opgeklopte melk met zoete gebakjes en later op de avond werden er borreltjes geschonken, boerenjongens (rozijnen op brandewijn) en feestelijke glaasjes advocaat met slagroom. Maar er was ook altijd een grote schaal zelfgemaakte vruchtenbowl. Of we kregen als kinderen een glaasje aanmaaklimonade. En af en toe ging er een schaal rond met plakjes leverworst, plakjes boerenmetworst en brokjes kaas. Dat was het. En de sigaretjes!
Kwamen we gewoon op visite, dan was er "speelgoed" voor mijn zus en mij. Een mooi houten doosje met oude dominosteentjes (nog echt met ivoor), een spelletje mikado, een 'zwarte-pieten-spel' en een houten sigarenkistje vol met kleurpotloden, niet zo lang meer, hoor en vele stompjes. Ik tekende toen al graag, dus maakte de mooiste tekeningen voor opa & oma. In de gang stond ook een mooi glimmend gepoetste sjoelbak.
In de hoek van de kamer stond een ouderwets traporgeltje, een 'harmonium', dat was bij vele christelijke gezinnen zo.
Er werden dan ook vnl. christelijke liederen op gespeeld, waarbij door het hele gezin gezongen werd.
Bij mooi weer liepen we ook wel de tuin in, waar opa veel bloemen had bloeien en een smal grindpaadje naar het door opa gemetselde vijvertje leidde. Naast de achterdeur hing toentertijd nog een 'vliegenkastje', herinner ik me, om etenswaren buitenshuis koel te bewaren. Koelkasten waren er natuurlijk nog niet toen ik klein was! Ik keek buiten dan altijd vol verbazing naar al die waranda's rondom, waar je soms allerlei mensen zag! Ik was dat niet gewend, een stad, wij woonden zelf in een laagbouwhuis in een dorp, in Huizen, waar mijn vader politieman was.
Mijn opa is ook altijd politieman geweest in Amsterdam. En volgens de overlevering was hij de eerste in de Krugerstraat met een automobiel, een prachtige zwarte Citroën, toen mijn vader nog een jongen was. Maar toen opa & oma oud geworden waren reden ze in een Fiatje 500 en die stond parmantig voor de deur, zodat ze er altijd goed zicht op hadden. Bijzonder was, dat hij altijd zorgvuldig onder een hoes ging en maar af en toe gebruikt werd. Alleen als zij naar hun getrouwde kinderen of andere familie of kennissen buiten de stad gingen. Als zij naar Huizen kwamen bij ons, gingen ze daar eerst naar de kerk, we zagen elkaar daar en ze waren de verdere dag bij ons.
Verder liepen ze ( mijn opa iedere week naar Moes, de bekende bakker, voor speculaasjes en krentenbrood) of namen de tram (soms op zondag naar het Damrak om op een terras alleen maar 'mensen te kijken ' )
Ik voeg hierbij een foto van mijn vader Frits en zijn zusje Truusje, 6 en 3 jaar oud, gemaakt ongeveer in 1926 en bij de fotograaf. Wat een lieve foto, niet? Dat matrozenpakje!
Liesbeth Massolt.